“Natuurlijk. De inbraken bij jullie zijn amateuristisch. Hier zijn de inbraken professioneel. Ik zal je over twee gevallen vertellen: een buurman van ons was op visite bij zijn buurman. Er werd ingebroken bij hem thuis en de inbreker nam alle elektronische apparatuur mee. De autosleutel hing in de woonkamer dus hij heeft alles in de auto geladen en is weggereden. Hij was verdwenen.

In een ander geval gingen de bewoners van een huis drie weken op vakantie en de inbrekers stonden met een vrachtwagen op de stoep alles wat zich in het huis bevond in te laden in die vrachtwagen. Een nieuwsgierige buur vroeg wat er aan de hand was. De inbrekers antwoordden dat de huiseigenaar familie van hen was en dat het gezin om een belangrijke reden naar hun land moest reizen. Ze hadden de sleutel achtergelaten om de meubels te laten vervoeren naar een nieuwe woning die ze hadden gekocht. Deze meubels moesten vervoerd worden, omdat ze verhuisd moesten zijn wanneer ze terug waren. De buren waren overtuigd van dit verhaal en hielpen zelfs uit liefdadigheid de dieven”, antwoordde Peter.

Diezelfde dag nog had ik twee buizen van vijf centimeter doorsnee afgezaagd en meegenomen naar huis om achter de deur te plaatsen. Elke avond controleerde ik de deuren. Ik sloot de deuren goed.

Mijn vader gebruikte dit systeem ook in het dorp. Dikke eikenboomstammen plaatste hij achter de deur van de stal, zodat wolven niet de stal in konden.

Mijn vader had geluk. De wolven probeerden de stallen niet op een andere manier binnen te gaan. Wat we in dit beschaafde land allemaal wel niet doen om tegen te gaan dat dieven inbreken via de ramen en daken.